De maat nemen…
Soms vragen kennissen, vrienden of familieleden aan mijn vrouw: ‘Wat vindt Milo daar eigenlijk van? Het kan dan gaan over een politiek standpunt, een gebeurtenis of een mening over iets of iemand. Ik hoor mijn vrouw dan, tot grote verbazing van de vragensteller, vaak reageren met: ”daar vindt Milo niets van!” En dat klopt! Ik vind van heel veel zaken ook echt niets. Redelijk uniek in een land waar we overal een plasje over willen plegen, een mening hebben, verstand van alles en iedereen denken te hebben, maar… als startwoord van bijna iedere zin gebruiken of anderen de maat willen nemen. Ik probeer het oordeel en de mening van mensen naast me neer te leggen en zal ook niet snel, zomaar, een mening over iemand hebben. Ik heb in de basis vertrouwen in de mens, haal mijn mening uit een aantal specifieke programma’s en lees en vraag heel veel. En ondanks alle deze inspanningen vind ik er niet altijd wat van.
Noem het de acceptatie van de vrijheid van meningsuiting, mijn kop in het zand steken, lekker makkelijk, struisvogelpolitiek, een grote mate van empathie of het wegduiken voor mijn verantwoordelijkheid, maar het geeft mij rust in mijn hoofd. Door deze houding vermijd ik ellenlange, soms vervelende en schreeuwerige discussies en is mijn kijk op de wereld en haar bewoners overwegend positief. ‘Agree tot disagree’ is een prima en rustgevend concept voor mij. Ik leef misschien een beetje in mijn eigen gecreëerde roze wereld maar ik merk dat ik er erg blij van word!
Begrijp me niet verkeerd. Ik ben geïnteresseerd in tal van zaken, ben politiek georiënteerd en heb een duidelijke en heldere mening, maar niet over alles! Ik raak te snel overweldigd van alle (tegenstrijdige) informatie door ‘specialisten’ en wetenschappers, de wijze waarop we elkaar de maat nemen op sociale media, de manier waarom we alles klakkeloos aannemen, de versplintering en pola…pola….(het lukt echt niet) tegenstrijdigheden en de wijze waarop we op andere meningen reageren. Ik snap het soms ook niet. Waarom zo fel, agressief en tegenstrijdig.
Gelukkig word ik gered door mijn enorme naïviteit! Naïef komt van Franse naïf en betekent kinderlijk, natuurlijk, eenvoudig, ongevaarlijk en naïevelingen zijn onbevangen, eenvoudig, spontaan en open. Ik pas precies in dat wetenschappelijk plaatje. Waar een gemiddeld persoon al gauw veel beren op de weg ziet, zie ik tal van mogelijkheden en hou mijn hoofd koel. We maken ons namelijk veel te druk over van alles en nog wat. Met name over dingen die er bijzonder weinig toe doen of waar je precies nul invloed op heb.
Totaal overbodige drukmakerij dus, bestaande uit gepieker en invulgedachten die je gewoon met een raket naar de maan zou moeten sturen. Ik probeer zaken te verlichten met humor omdat we het wat mij betreft ook allemaal veel te serieus nemen. Een naïeveling als ik zal alles tot in den treure relativeren. Ik probeer datgene wat er gebeurt in de juiste verhouding te zien, te begrijpen en te verkleinen. Daarnaast zit in relativeren ook het woord relatie en die is wat mij betreft altijd belangrijker dan de mening. De kinderlijke naïviteit geeft mij ook het idee dat ik een jonge God ben. En dat beeld wordt door mijn lichaam, na iedere sportactiviteit, keihard de grond ingeboord!
Onbevangenheid, moed, vriendelijkheid en vertrouwen in de goedheid van de mens. Als kind weet je niet beter. Zij hebben geen benul van de oorlog, de stikstof crisis, de zoen van de Spaanse bondsvoorzitter, de negatieve meningen die via X/Twitter worden geuit tegen elkaar en de tegenstrijdige meningen. Als kind heb je nog nooit iemand de maat genomen maar wilde je lekker spelen met elkaar! Moeten we gewoonweg niet wat vaker weer kind zijn?
Note; De enige die mij de maat mag nemen is Leon Hoes van Hoes Tailors. Hij heeft dat inmiddels 3 keer gedaan en dat heeft geresulteerd in 2 prachtige, heerlijke en strak zittende pakken en een huur smoking op maat!
