Na 56 jaar weet ik het zeker: genieten van anderen blij maken is mijn ding, zolang iedereen er van geniet.

P-momenten

Ik heb er 56 jaar over gedaan maar ik ben eruit! Ik ben een enorme pleaser en geniet daar met volle teugen van!  Ik maak er een sport van om het iedereen inclusief mijzelf het naar zijn zin te maken en doe daar enorm mijn best voor. Pleasen, is een fenomeen dat natuurlijk bij veel meer mensen voorkomt. Per slot van rekening zijn we sociale wezens en hebben we graag de goedkeuring van anderen. En laten we eerlijk zijn: we willen allemaal gewaardeerd worden en genieten van de reacties van anderen.

Als pleaser heb je een hard bestaan. Je loopt namelijk nogal de kans om misbruikt te worden voor je goeiigheid. Doordat je altijd alles voor iedereen over hebt, raken mensen eraan gewend dat je altijd maar alles voor ze doet.

Op een verjaardag help ik de jarige door regelmatig bordjes en glazen te debarrasseren en, wanneer het kan, zelfs te helpen met de afwas. Als ik op visite ben zet ik mijn kopje en bordje bij mijn vertrek automatisch in de keuken,  neem ik op een receptie zelfs lege glazen aan van mensen die ik niet ken aan als ik naar de bar loop, geef ik een seintje aan een zoekende automobilist als ik mijn parkeerplaats verlaat zodat hij of zij daar kan parkeren, loop ik Xtra snel door op een Zebrapad als een auto voor mij stopt, ben ik altijd bereid een een klusje op te knappen waar niemand zin in heeft en probeer ik overal de sfeer op peil te houden. Vermoeiend? Soms! Leuk? Altijd!

Toch heb ik me moeten ontwikkelen als pleaser want vroeger zei ik op alles JA en was nooit te beroerd om wat extra werk op me te nemen om de ander te plaesen. Ik stapte in een bestuur ondanks mijn overvolle agenda, regelde tussendoor de verjaardagen van mijn familieleden, werd verantwoordelijk voor alle barbecues rondom mijn honkbalclub en nam alle mogelijke diensten over van collega’s die dat vroegen. Geen probleem…zonder na te denken zei ik ja en zat nog geen 20 minuten later op de spreekwoordelijke blaren. In mijn eigen bedrijf probeerde ik, tot grote woede van mijn secretaresse (Naam bekend bij de redactie), op alle aanvragen JA te zeggen.

Het zoog me leeg en met name door een tekort aan waardering en het feit dat het gewoonweg qua tijd niet kon! Er zitten tenslotte maar 24 uur in een dag. Ik genoot er niet meer van en begon me mateloos te ergeren aan het feit dat ik altijd de ‘lul’ was. Ik was in mijn zoektocht naar waardering geheel doorgeslagen! En nu denkt u mogelijk dat er een heel betoog komt over het stellen van grenzen, jezelf in bescherming nemen, voor jezelf opkomen …………. bla, bla, bla.

Deze adviezen kunnen voor sommige heel waardevol zijn maar dat was voor mij niet de oplossing. Ik vind het leuk om het te doen maar moet er wel een heel belangrijke voorwaarde aan stellen! De ontvanger moet het waarderen en ik moet er ongelooflijk van genieten. En dat geldt zowel naar het please moment toe als het P-moment zelf! En naar mijn opdrachtgevers moet ik gewoon duidelijk zijn want dat is beter dan een zwak antwoord waar je alle kanten mee op kunt.

En dus geniet ik van alle mogelijke grote en kleine P-momenten die op een dag, in de week, per maand, per jaar en de afgelopen decennia voorbij kwamen.

Een paar van deze P-momenten staan nog scherp op mijn netvlies. De dankbaarheid in de ogen van een verliefd bejaard stel toen ik zonder iets te zeggen hun lunch voor ze had betaald,  het gezicht van mijn vrouw die ik vroeg om haar tas te pakken omdat we plots naar onze favoriete plek in Frankrijk gingen ter ere van haar verjaardag, de reactie van Andre die ik een taart had gestuurd vanwege zijn nieuwe woning, de bijna angstige en verrassende reactie van een onbekende dame, die ik vanuit mijn auto een paraplu gaf, terwijl de regen met bakken uit de hemel kwam, de blijde gezichten van de 2 bouwvakkers die bij ons aan het werk waren die ik op de vrijdagmiddag met regelmaat trakteerde op een broodje haring of een vette bek, de enorme glimlach van de dame die ik complementeerde met haar kleurrijke outfit, de opluchting op het gezicht van 2 verdwaalde Italiaanse toeristen toen ik ze zei om in te stappen zodat ik ze naar hun auto bij het AZ stadion kon brengen, enz, enz. Ik heb in alle gevallen genoten van de voorbereiding en de reactie van de gepleasde!!

Ik ben een pleaser en dat geeft me een ongelofelijk goed gevoel en een enorme energie!

Milo Berlijn