De afgelopen dagen worden we geconfronteerd met de komst van een tweede golf. Het is niet meer de vraag of hij komt maar wanneer hij komt! Als ondernemer zit ik daar verschrikkelijk mee in mijn maag.
Mijn langzaam opgebouwde orderportefeuille zit weer vol maar dreigt wederom om zeep te worden geholpen door dat verschrikkelijke virus. Een 2e golf betekent namelijk ook een tweede 15 maart en die staat nog vers in mijn geheugen. In deze persconferentie, kondigde Rutte aan dat Nederland praktisch in lockdown ging. Scholen, horeca en sportclubs gingen per direct dicht. Het kabinet introduceerde de Intelligente Lockdown, deed een beroep op onze eigen verantwoordelijkheid en introduceerde de ‘de 1.5 meter economie’. De wereld stond op zijn kop maar het was nieuw, spannend en zorgde voor een enorme saamhorigheidsgevoel omdat we allemaal in hetzelfde Corona Schuitje zaten. Sterker nog; we deden er nog redelijk laconiek over. Over 3 a 4 weken moet dit toch wel over zijn. Een Virusje te vergelijken met de griep. KOMT goed!!
En dat kwam het niet. Het virus bleek veel hardnekkiger dan verwacht. IC’s stonden zwaar onder druk, in allerijl moesten er IC bedden bij, overtrof Jaap van Dissel de zendtijd van Gordon en Joling, werden we geconfronteerd met de heren Gommers en Kuipers, hadden we een heus OMT, zat Ab iedere dag met een glaasje wijn bij OP1, haakte Bruno af vanwege gezondheidsklachten en kwam er een PvdA’er in een kabinet van CDA, D’66, VVD en CU.
De overheid, met Wopke als de budget Akela stelde ons direct gerust door te vertellen dat de (geld)zakken van de overheid diep waren mede vanwege het zuinige beleid van de afgelopen jaren. Ze beloofde steun en die kwam er. De NOW werd binnen 2 dagen, na aanvraag, gestort en dekte 90% van de loonkosten van een bedrijf. Bedrijven werden snel en kordaat gered met de medewerkers voorop.
De slogan Samen Sterk werd het landelijke motto en het leek of iedereen zich daar direct in kon identificeren!! We klapte voor onze nieuwe helden, starten initiatieven voor het aanschaffen van horecabonnen zodat de financiële pijn zou verzachten, hielpen de overheid met het zoeken en aanschaffen van mondkapjes, enz, enz. Saamhorigheid te top.
Ondernemers zochten razendsnel naar nieuwe geldstromen en de ideeën waren overweldigd. Een beddenfabrikant ging mondkapjes maken, een leverancier van Horecameubilair bedacht samen met zijn medewerkers kartonnen spatschermen die je tussen de tafels of bureau kon zetten, er werden bezoekapp ’s gemaakt, talloze werkloze artiesten stonden geheel vrijblijvend en met hele veel enthousiasme voor een zorginstelling hun muzikale kunsten te vertonen, enz, enz, Hartverwarmend en samen sterk.
En toen lieten we de teugels heel langzaam vieren. Dat kon want het aantal besmettingen nam af en het beroemde nummer zat onder de 1. Hulde aan het RIVM en het OMT! We mochten weer naar buiten maar onder de voorwaarden van 1.5 meter afstand en de door het RIVM opgestelde basisregels.
En nu worden we van alle kanten gewaarschuwd voor een tweede golf want een groot deel van het Nederlandse volk is de 1.5 meter zat en geloofd er überhaupt niet meer in.
Hoe kan dat nou?? Mijn antwoord is simpel. Wat is er voor werkend Nederland, behalve de zorg/Retail/horeca veranderd, hebben zij financieel wat gevoeld van de crisis, hebben zij iets moeten inleveren? Nee, want daar waren alle regelingen op gericht. Zij hebben vanaf de 15e maart hun salaris, hun vakantiegeld en soms zelf hun vakantiedagen gehad en behouden. Ze mochten alleen niet naar kantoor. Zelfs de kosten van de opvang werden achteraf teruggestort. Hulde voor Rutte en companen!!
Maar toch heb ik het gevoel dat dat zich nu gaat wreken. Door al deze regelingen snel en efficiënt te regelen lijkt het alsof, de ondernemerspijn van het virus, aan hen voorbij is gegaan. Dit bewijst zich met name t.a.v de jeugd. Zij vonden het best leuk om niet naar school te hoeven en maar zijn zo verveeld geraakt dat ze dat nu dubbel en dwars aan het inhalen zijn.
Mijn salaris werd niet vergoed door een of andere regeling. De DGA werd, terecht, buiten de NOW gehouden. Ik vraag nu ook niet om geld maar om meer betrokkenheid bij de ondernemer.
Het is nu de tijd om een keihard beroep op iedereen die de regels aan zijn laar lapt en om mensen ook persoonlijk aan te spreken op hun gedrag. Dat gaat uit van een strenge, doch rechtvaardige en ook positieve insteek. We moeten mensen aansporen met elkaar goed op te letten dat de 1.5 meter regels worden nageleefd zodat er begrip ontstaat voor de standpunten van anderen. . Want als we dat niet doen belanden we in een vicieuze cirkel van ellende. Ondernemingen failliet betekent tenslotte ontslag voor de medewerker.
Samen Sterk betekent: ‘samen uit samen thuis’, wat je samen begint moet je samen afmaken.
Nog even VOL Houden dus!!