Vrienden’ vanwege een 4-persoonskamer door mijn ziekte
Door dat ik, Milo Berlijn ziek ben geworden moet ik mij sinds een paar weken om de 3 weken melden op de dagbehandeling oncologie van het Noordwest Ziekenhuis in Alkmaar. De beleving begint een dag van tevoren als ik, net zoals bij een zichzelf respecterend pretpark, mijn Digitale Dagticket ontvang. En die vergelijking klopt als je het vanuit het daglicht van een rollercoaster bekijkt!
De ontvangst bij de receptie is alleraardigst. 30-10-1965 (Sttttt..... dat ben ik) meld zich een kwartier voor de afgesproken tijd en na een warm onthaal ontvang ik mijn persoonlijke polsbandje. Dat bandje doet me denken aan een All-in resort waar ik me in mijn jeugd schuldig maakte aan ongegeneerd drankgebruik en een ongekend aantal wandelingetjes naar het warme buffet. En het NWZ doet hetzelfde door je te verwennen met gratis koffie/thee, een frisje, een koppie soep of een heerlijk broodje. ‘All-in pret in het NWZ’. Het zou een slogan van Corendon kunnen zijn.
Na de hartelijke ontvangst wordt ik verwezen naar een van de kamers en mag ik kiezen uit een bed of een heerlijke relaxstoel. En in die kamer word ik omringd door andere slachtoffers, pechvogels of 'zieken'. Mensen van alle leeftijden en achtergronden. En binnen 2 minuten ben je die vergeten en ben je geanimeerd met elkaar in gesprek zonder het te hebben over jouw 'soort of vorm' van kanker of dat ik Milo Berlijn ziek ben. Er is direct sprake van interesse, nieuwsgierigheid en saamhorigheid. 27-4-1962 werkte jaren in de horeca, 12-03-54 was bollenboer en had samen met zijn 14 broers en zussen een groot stuk land in Bakkum, 02-11-1966 bleek een oude schoolvriend te zijn 31-01- 1941 was bijna 55 jaar getrouwd. En zonder na te denken help je elkaar en geef je elkaar praktische en bruikbare tips. Er wordt verbinding gemaakt en rekening met elkaar gehouden!!! Tussendoor loopt de verpleegkundige als specialistisch gastvrouw in het rond. Ze overziet het tafereel van haar 4 patiënten en geeft, wanneer er actie wordt verwacht, de patiënt een dosis persoonlijke aandacht. Het 4-persoonskamer principe in optima forma. Patiënt blij, verpleegkundige blij!
Maar tot mijn grote verbazing hoorde ik dat in de nieuwbouw van het NWZ, net als bij vele ziekenhuisorganisaties, gekozen is voor 1 persoonskamers? 1 persoonskamer?? Hoe kan je in een maatschappij die individualiseert en een groot tekort aan verpleegkundigen kiezen voor 1 persoonskamers? Hoe kan je dan contact maken met gelijkgestemden en de verpleegkundige helpen met het beheersen van haar/zijn werkdruk?
Ik snap het niet. We zitten al niet lekker in ons vel en vinden het daarom heerlijk om contact te maken met elkaar. We delen elkaars optimisme en dan is de kans groot, ook volgens de wetenschap, dat je minder pijn ervaart. Hans, Bert, Eelco en An en alle verpleegkundigen op zaal 23 en 13. Dank. Jullie hebben mijn 2 klote uurtjes een stuk prettiger gemaakt. Ik heb er weer een paar vrienden bij en hoop er in de toekomst nog veel bij te krijgen.
Note; namen achter de geboortedata (Vanwege de AVG) zijn bij mij bekend!
